heerlijk lezen

gezocht: "extra vrije tijd"

Zonet op de fiets gesprongen, richting bibliotheek, en ik kwam thuis met een tasje vol nieuw leesvoer!

Ik breng altijd het maximum aan boeken mee, zodat ik zeker niet zonder zou vallen,...goed wetende dat ik in 95 % van de gevallen minstens 3/5de ongelezen weer terug moet brengen...
te weinig tijd
of
soms ook wel eens een "tegenvallertje" ( en dan bedoel ik zo'n boek waarin je maar niet vooruit geraakt!)

Laatst las ik nog 's ééntje van Katie Fforde en ik wist meteen weer waarom deze chicklits mij zo goed liggen! Je ziet het ook in mijn leesboekregistertje: per auteur noteer ik titels die ik graag eens zou lezen..en in fluo duid ik aan welke reeds gelezen werden! Handig schriftje! Mij zie je nooit zonder in de bibliotheek ;-)
Katie's boeken vind ik zo heerlijk cliché romantisch! Hahaha, je gaat erdoor als een trein, je vergeet alles rondom je, je hunkert naar méér en toch voel je al aankomen hoe het gaat eindigen...maar toch I LIKE IT !
en het kan mij worst wezen wat anderen erover denken, ik vind het heerlijke ontspanning, verstand op nul en GO!

Maar Katie gaat toch even moeten wachten, want deze "aanrader ? ", gaat beslist voorkruipen!
Opmerkzame blogsters weten dat hij hier in blogland al vaker ter sprake kwam...
mijn nieuwgierigheid werd aangewakkerd en daarom
was ik superblij te ontdekken dat hij ook in onze plaatselijke bibliotheek te verkrijgen was...
maar....blijkbaar waren er vele lezers happig op dit leesbrokje...dus moest ik effe geduld oefenen eer ik hem aan de haak kon slaan.
Nu is het zover!
Straks beginnen we er aan...

En hoe zit het met de creativiteit bij miekemoeche? hoor ik jullie al denken!

Wees gerust, er komt hier vanalles tevoorschijn, weliswaar op een rustig tempo, maar ik kan nog niets tonen.

Het zijn "kadootjes" op bestelling en kunnen toch niet openbaar gemaakt worden vooraleer ze afgeleverd zijn hè!

(maar geen nood, de foto's hebben jullie nog tegoed! Beloofd!)

Nog een fijne zondag!

Hilde

papier

weinig tijd voor grote dingen

dus

ging ik weer 's doosjes vouwen

strijkparels steken

plakken

 rommelen in de papierdoos

ponsen

haakkatoen als koordje

plakken en vouwen

 vrolijke slinger

heel snel klaar

 zeker met dit handige hulpje dat ik gisteren bij Martien kocht op de opendeurdag van haar webshop

Je vind er hele toffe spulletjes én bovendien kan je leuke workshops bij haar volgen.

Neem maar eens een kijkje op de link hierboven, 't is de moeite!

en nog even iets heel anders:

voor wie nog zou twijfelen, ik ben dus dol op uiltjes! en kijk 's wie er vanmorgen op mijn ontbijtbordje lag....
mmmmmmmmmmmmmm.....

't was een lekker stuk ;-)

daaaaaag, 

tot nog 's 

met hopelijk wat grootser nieuws, want het is hier wel echt komkommertijd bij miekemoeche's blog

....never grow up

tijd voor een verhaaltje:

Er was eens een schattig meisje,

een écht "meisje-meisje",

met een superlief snoetje, een zachte stem en...een peperkoekenhartje.

Prinsesjes, daar hield ze wel van...

een prinsesje zou ze wel willen zijn....

zo wonen in een écht prinsessenkasteel, dat zou toch prachtig zijn, 

zo in één met torentjes en kanteeltjes, zo ééntje waar de rozenstruikjes welig tegen de gevel groeiden en bloeiden...

en waar de prins op het witte paard onder haar slaapkamerraam een heerlijk liefdesliedje zou komen zingen....

het meisje vond het super om zo te kunnen wegdromen en genieten van een echte "Disney"-wereld...

maar....

kleine prinsessenmeisjes worden groot...

en het meisje begon te twijfelen

en wist het opeens niet zo goed meer...

dra zou ze zelfs al tot de twintigers behoren...

mocht je dan nog mijmeren over en houden van sprookjeswerelden?

moest ze dan eigenlijk niet beter tiener blijven...?

eigenlijk wilde ze liefst niet ouder worden....

maar

haar verjaardag naderde onherroepelijk

ze werd gevierd en toegejuicht

er werd gelachen en gezongen

gegeten en gesprongen

en weet je wat?

's nachts droomde de twintiger over prinsesjes en prinsjes, over rozenstruikjes langs het kasteel, over minni en mickey, over Baloe de beer, en zovéél meer...

Wat kan het leven toch heerlijk zijn, dacht het meisje, IK wordt misschien wel ouder, maar mijn dromen blijven bestaan....mijn hele leven lang!

"DE ENIGE MANIER OM NIET OUD TE WORDEN

IS HET KIND IN JEZELF BEWAREN

JE HELE LEVEN LANG"

vind je ook niet dat deze schoudertas bij zo'n meisje past?

bij gebrek aan kant-en-klaar-patroon voorhanden, werd er wat gepiekerd, getekend en geknipt...Een beetje op goed geluk!
miekemoeche nam het onderste deel van het patroon van de omkeerbare tas ,tekende er een flap aan à la bubble pouch-modelleke (zoals bij de khadetjes), maakte een schouderriem eraan, binnenzakje met een key-holder eraan vast,....en klaar was het sprookjestasje!

en weet je wat?
prinsessenmeisje is er erg blij mee, liet ze mij al weten!

Ik wens haar nog véééééééééééééééééééééééééééééééél mooie dromen........

tuingenot

ik ben niet zo'n tuinmens eigenlijk
allé, 't is te zeggen: ik zie dat allemaal graag en ik geniet van al het wonderlijk moois dat groeit en bloeit...
maar...tuinieren is niet zo aan mij besteed, en al zeker niet onkruid wieden!

En toch heb ik deze zomer genoten, elke dag weer opnieuw,
van de zelfgezaaide zonnebloemen ... die hoog en trots in onze tuin staan te bloeien...Zo is mijn (blog)vriendin Marina altijd kortbij...(zij verraste me in het voorjaar met een pakketje zonnebloemzaadjes!)

en op een klein open plekje zaaide ik ook nog wat "cosmos"

Mijn lievelingsbloemen !

En last but not least mag ik toch zeker mijn kerstomaatjes niet vergeten te vermelden.

Het was een probeersel. Ik plantte twee pietluttig kleine plantjes in een grooooooooooooooote pot, gaf elke dag goed water, babbelde er wat tegen, en de plantjes groeiden en groeiden en groeiden dat het een lieve lust was.

Enthousiast als ik was gooide ik er nog eens goed wat meststofkes aan zo nu en dan, en de plantjes werden groter en groter, de pot kleiner en kleiner, en er kwamen superveel bloemekes tevoorschijn...

het zou een goede oogst worden

elke dag effkes kijken en vergelijken 

de bloemekes werden bollekes, in 't groen,

ik heb er plezier aan gehad hoor! toch best fascinerend om in het oog te houden hè!

en nu kan ik u met enige trots laten meegenieten van het resultaat

en er zijn er nóg ;-)

...en dan krijg je...

het mag dan crisis zijn tot en met...in blogland merk je er weinig of niets van.

Allé, 't is te zeggen, ik bedoel dat je hier zoveel gulheid en weggevers en verwennerijtjes tegenkomt, niet te doen! 

Nu moet ik zeggen, kadootjes geven is fijn, héél fijn!

....maar kadootjes krijgen....mmmmmmmmm, toch ook niet te versmaden, toch?

In elk geval was ik ongelooflijk blij toen ik enkele maanden geleden, zomaar onverwacht, enkele prachtige lapjes stof ontving van Sarah van de "Khadetjes". (moet je eens gaan kijken bij haar, ze kan er wat van, is een volharder achter de naaimachine en werkt alles af tot in de puntjes!!!) Heerlijk is dat, om zo prachtige post te ontvangen. Bovendien waren het zulke knappe lapjes , zo helemaal mijn kleurtjes en goesting, dat ik er niet onmiddellijk in wenste te knippen.

Tot gisteren...waagde ik me er aan en begon aan nog een étuitje naar het patroon van Keyla Lou, hetgeen Sarah ook erbij stopte.

 met de restjes maakte ik nog een kleine versiering voor op een papieren origamidoosje

en ...de oplettende blogger zal het al wel gemerkt hebben....

het binnenstofje heb ik eigenlijk ondersteboven geknipt...OEPS...bloemetjes staan op hun koppies! AI, sorry Sarah...'k zal het nooit meer doen ;-))

groetjes

Hilde

zoveelste ritstasje

er kwam nog 's iets vanonder de naaimachine gerold
alweer een ritstasje, het zoveelste,
nu nèt iets kleiner modelletje,
met een probeerseltje afgewerkt, een rozetbloemetje met knoop. 't is eens iets anders!
Een collegaatje bestelde dit al eventjes geleden...nèt vóór mijn verlof, dus nu ligt het klaar om binnenkort aan haar te bezorgen.
Hopelijk valt het in de smaak?

Nu ligt er nog wat verstelwerk klaar, hetgeen ik nogal graag voor mij uit schuif.....

en nog wat strijkgoed....

én nog héél véél lapjes stof om leuke spulletjes mee te maken...

dus, wat zou ik eerst doen?

onze Baloe

het lukte me vandaag om onze Baloe op de gevoelige plaat vast te leggen zonder dat hij er wakker van werd! Dat is een hele kunst, want meestal komt hij gewoonweg naar me toe gelopen zodra ik met de camera voor hem sta.
Dus dit wil ik jullie niet onthouden.
Snoezig hè!

pfffffffffffffff, hondenleven ....zeggen ze dan...........
is toch niet zo slecht, lijkt me ;-)

groetjes
Hilde