communiekantje

Marie, het dochtertje van een toffe collega (zowel op het werk, als bij de knappe knoopjes!) vierde gisteren FEEST! Want zij mocht voor 't eerst Jezuke in haar hartje ontvangen...en dan hoort daar een groot feest bij uiteraard!
Allemaal heel erg spannend voor Marie, want tja... ze was er nog niet helemaal uit hoe dat nu juist in zijn werk zou gaan  met Jezuke ontvangen...
hoe zou 1 Jezuke nu bij zovéél kindjes tegelijk in hun hartje kunnen komen???
Het kind zat met enorme vragen...
kon er niet zo best van slapen....
vroeg uiteindelijk dan maar raad bij de juf -ahja, want op die leeftijd is DE juf de alleswetende godin!, die voor alles een oplossing weet- of toch meestal...want het antwoord dat het de "geest" van Jezuke is die bij elk kindje kan komen...baarde Marieke nog méér zorgen en joeg haar de stuipen op het lijf!!! 't moet gezegd: Marie is een straf madammeke, maar...geesten?! daar is ze eigenlijk toch best bang voor!
Enfin, ik wijk af...
Hopelijk is Marie vandaag gerustgesteld dat de geest van ons Jezuke eigenlijk best wel ne lieve is, en dat ge daar gene schrik van moet hebben.

Wat ik eigenlijk wilde vertellen is dat bij FEEST, KADOOTJES horen!
En dus zorgde Miekemoeche daar voor!

Dochterloos en bovendien helemaal uit de kleine kinderen zijnde, wist ik toch meteen dat DE lievelingskleur van zo'n communiekantjesmeiske ROZE moest zijn!
Wat kan er handiger zijn dan nog maar eens een Menina-tasje uit het boek "Zo geknipt"?
En een poppemieke uit het al even fantastische boek "Feest in het knutselbos" werd met dezelfde stofjes en met véél liefde ineengeprutst en in het tasje gestopt.

Ik stak er ook nog een zakdoekhoesje bij (komt altijd van pas, zelfs (of zéker ?) bij eerste-communiekantjes))
en omdat ik geen passende wenskaart voorhanden had, maakte ik een "wensDOOSJE" (gelijkaardig aan die van op de link)
Ik schreef er nog een wensje op, vouwde het papiertje mooi zigzag op en plakte het aan het dekseltje en bodempje vast zodat bij het openen de wens mooi uit het doosje kwam! Wat letterkraaltjes zorgden voor de finishing touch en ik geef toe: het was een lieflijk doosje!

...Jammer genoeg vergat ik er een foto van te maken, want uiteindelijk vond Marie het doosje het allerallermooiste!!!